De Vonk trilogie

In de tuinkamer van de Kloveniersdoelen in Middelburg presenteerde Floortje Zwigtman vandaag haar nieuwe boek ‘Vlam’, het eerste boek uit de Vonk trilogie. Een young adult book, een boek voor jongvolwassenen. Er waren studenten uitgenodigd, uit Middelburg, maar die verschenen niet, plaatsen bleven leeg en de gemiddelde leeftijd van het publiek beantwoordde niet meer aan de gemiddelde leeftijd van de primaire doelgroep, maar Floortje had zelf al aangegeven dat haar boek ook geschikt was voor veel oudere lezers, dus dat zat wel goed.

‘Vlam’ gaat over het leven in een dictatuur, in een verzonnen land ergens in de Atlantische Oceaan, in de jaren 80. Het beschrijft hoe een dictatuur mensen, jonge mensen, verandert, vervormt.

Wat volgt is een intrigerende vogelvlucht door de gedachtenwereld van Floortje Zwigtman. Haar observatie b.v. dat jonge mensen verrassend makkelijk afstand doen van persoonlijke vrijheden, vanzelfsprekend de controle door sociale media aanvaarden, vrijwillig en/of onnadenkend instemmen in een big brother scenario, afluister- en bewakingssystemen. Kan er ook een teveel aan vrijheid zijn? Waar komt de behoefte vandaan ons door steeds meer regeltjes en normen zelf te beperken in wat wij doen en denken?

Nee, zij wil in geen hokje, past in geen hokje. ‘Omdat ik ik ben, hoef ik geen wij te worden.’

Op slag ben ik fan.

Vertederend dat haar vader aanwezig is, hij zit op de eerste rij. Toen Floortje nog heel klein was, vertelt hij, ging zij altijd keurig op tijd naar bed, rond acht uur. Via de babyphone hoorden haar ouders dat ze vervolgens nog heel lang verhalen vertelde, of tegen haar pop of tegen Meneer Voet… toen begon het eigenlijk al.

Ze doet wat ze goed kan en waar ze plezier in beleefd. Ze doet het op haar eigen manier, want een andere is er niet. En ze wil ook haar eigen fouten maken, niet de fouten van anderen die haar zeggen hoe ze moet schrijven en waarover ze moet schrijven, wat wederom resulteert in een gezonde houding tegenover recensenten en critici.

Het was een meer dan geslaagde middag. Natuurlijk heb ik het boek, en nog een ander boek, ‘Schijnbewegingen’, als cadeau bovenop. Die studenten die er niet waren, hebben beslist een vlam gemist, een vonk, een klein vuurwerk, en een mooi mens.

De Koperen Tuin

In hartje Goes ligt De Koperen Tuin, een fijne boekhandel, de boekhandel van Manda Heddema.

Ik kom er voor een lezing met Selma Noort over haar nieuwe boek, maar ik ben er met opzet ruim op tijd, want ik wil op mijn gemak in de boekhandel rond kunnen snuffelen.

DSCI1420aDSCI1415a

Een grote ruimte met een aparte indeling, traptreden naar boven en naar beneden, naar links ook, een eerste verdieping met studieboeken en poëzie op een halfronde open galerij. Ik voel me thuis. De galerij een keer rond en aan de andere kant weer naar beneden en ‘op vaste bodem’. Ik slenter langs boekenkasten en rond boekentafels en hè, op sommige boeken plakken briefjes, post its!

DSCI1410aDSCI1411aDSCI1413a

Wat een geweldig idee, en zo simpel. Een paar woorden maar. Ik ga op zoek naar meer briefjes, ik wil zoveel mogelijk van die ‘gerecenseerde’ boeken vinden. Manda komt er even bij staan. Ik vertel haar hoe leuk ik haar idee vind met die briefjes. Zij lacht:”Maar je moet wel veel boeken lezen, want ze zijn als eerste weg.”

En omdat ik nog even de tijd heb, kies ik voor een boek en ga ik met Julian Barnes’ Hoogteverschillen in een ontzettend lekkere armstoel neerploffen.

DSCI1418a

Na de eerste bladzijden weet ik trouwens al heel zeker, dat ik dit boek van begin tot einde ga lezen. Ooit.

Ja, en dan komt Selma, en door Selma voorgelezen worden is heel erg fijn.

DSCI1435a

P.S. Haar boek ‘De zee kwam door de brievenbus” verschijnt in het voorjaar van 2015 bij uitgeverij Leopold.